Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Η ανθρώπινή πλευρά του Χριστού

Μεγάλη εβδομάδα ακόμα και ο καιρός πάγωσε και σκοτείνιασε. Έτσι  ταιριάζει στην μαυρισμένη από την αγωνία καρδιά μας. Στο ΠΑΘΟΣ , το  πανάρχαιο, το τωρινό, το Θείο αλλά και το ανθρώπινο. Κυρίως το ανθρώπινο. Τι να πούμε; Κουρελιασμένη ψυχή μου; Καταταπεινωμένη περιφάνεια μου; Μαρτυρική Πατρίδα μου; Η ΧΡΙΣΤΕ  μου, πως σε σταυρώνουμε ξανά και ξανά, αναίσχυντα, άκαρδα χωρίς την παραμικρή μεταμέλεια, χωρίς την παραμικρή χαλιναγώγηση της άκρατης ηδονολατρείας  και αυτολατρείας μας; Είναι και οι άλλοι  ναι. Σαφώς και  φταίνε περισσότερο, η πολύ περισσότερο. Ασφαλώς. Επίσημοι απατεώνες, κομπιναδόροι,   κομματάρχες και  βολεμένοι συνδικαλιστές. Εμείς; Φιλήσυχοι και νομοταγείς πολίτες είμαστε πάντα. Αλλά να που δεν ήταν  αρκετό αυτό. Δεν τολμήσαμε ποτέ να τα βάλουμε  μαζί των. Λέγαμε  πως αυτό όταν ανωτερότητα όμως όχι  δειλία ήταν. Πολιτική τύπου   Πόντιου Πιλάτου.
Επαναλαμβάνω ότι δεν αναφέρομαι στο Θείο πάθος. Μιλώ ΜΟΝΟ για το ανθρώπινο πάθος, γιατί αυτό, από μόνο του αυτό, είναι αρκετό να μας πει τα πάντα για την αληθινή ανθρωπιά.- Ανύπαρκτη σε  μας δυστυχώς.-  Να μας φέρει κοντά στην  ανθρωπινή πλευρά του Χριστού. Την πλευρά του αυτή που θα μπορούσε- μπορεί- να είναι και δική μας πλευρά. Πονά, αγωνιά, φοβάται, δακρύζει.  

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Διπλός καρκίνος ( προσωπικό)

Η ταυτόχρονη  παρουσία δύο διαφορετικών καρκίνων στον ίδιο άνθρωπο, ευτυχώς δεν είναι συχνή, αλλά συμβαίνει. Είναι και αυτό μια παράξενη  σπάνια σύμπτωση ατυχίας που μπορεί να διαλέξει  έναν  άνθρωπο και όχι ένα άλλο.
Ο καρκίνος βέβαια  είναι συνήθως  ένα από τα πολλά μυστήρια της γενετικής μας δομής , του γονιδιώματος μας. Οι δύο, η και περισσότεροι  είναι  σχετικά ανεξιχνίαστη βιολογική πρόκληση για τους επιστήμονες του κλάδου . Για τα δικά μας -τα απλοϊκά ως προς την γενετική- μυαλά είναι μια   Καρμική βιολογική προεξόφληση, συνήθως μια πορεία σε δοκιμασίες.
Πάσχω από διπλό καρκίνο. Του μαστού και της ωοθήκης. Ο πρώτος διαγνώσθηκε πριν από 23 μήνες, ο δεύτερος πριν από ένα μήνα. Βέβαια στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε ποιος είναι ο πρώτος και ποιος ο δεύτερος. Μάλλον είναι συνομήλικοι, ίδιο στάδιο προχωρημένο. Είναι γνωστό ότι ο καρκίνος της ωοθήκης ‘ ξεγελά’ είναι ο σιωπηλός δολοφόνος. Ο καρκίνος του μαστού δείχνει το πρόσωπο του πιο εύκολα.
Είναι η αλήθεια πως σαν άνθρωπος παρουσιάζω ‘εκπλήξεις’. Όλες οι αρρώστιες που πέρασα στην ζωή μου παρουσίαζαν ατυπίες.  Είλκυα πάντα απρόβλεπτες καταστάσεις. Για παράδειγμα έχω καταπλακωθεί τρεις φορές από δένδρο. Και τις τρεις φορές απεγκλωβίσθηκα από την Πυροσβεστική υπηρεσία χωρίς αμυχή, μέσα από το καταστραμμένο κάθε φορά αυτοκίνητο.  
Έτσι λοιπόν όταν ξεκίνησα  επειγόντως για το Νοσοκομείο με συμπτώματα ειλεού, μισοήξερα πως κάτι πολύ άσχημο μου συνέβαινε. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα σκεφτεί τον άλλο καρκίνο, πίστευα ότι είχα μεταστάσεις από τον γνωστό του μαστού.