Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα 2011

Σφιγμένη είναι η καρδιά μου και ας προσπαθώ να μη το δείχνω. Πώς να χαρώ τις μέρες αυτές της ανασφάλειας και παρακμής;   ‘Κουρδισμένοι’ σαν ρομποτάκια, είμαστε οι πιο πολλοί απο την αγωνία του αύριο.  Ατμόσφαιρα  Χριστουγέννων  είναι αυτή η απειλή μιας Ταντάλιας  μοίρας; Σίγουρα φταίμε. Χάσαμε το νόημα της ζωής μας, αλλοτριωθήκαμε από αξίες, φυλακιστήκαμε  μέσα στον  εγωκεντρισμό μας.
Ακόμα και τα   Χριστούγεννα τα καταντήσαμε  πανηγύρι. Ευκαιρία για  επίδειξη πλούτου και εξουσίας. Το Θείο βρέφος έμεινε  ιστορία μόνο για   Θεϊστές!  Γιορτή  της εκκλησίας και  των θρησκευόμενων μόνο. Η έστω ένα 'διασκεδαστικό' παραμύθι για παιδιά. Αποσιωπήθηκε  πως η γέννηση του Χριστού- με οποία εκδοχή και αν την δέχεται ο κάθε ένας μας-  είναι πάντα η γέννηση μιας φιλοσοφίας ζωής. Ότι  δίδαξε ο Χριστός,  συμπίπτει με την  φιλοσοφία του  ανθρωπισμού, στις πολλαπλές κοινωνικές της  εκφράσεις, την  αγάπη, την  ισότητα, την ελευθερία, την δικαιοσύνη και ασφαλώς τον  αλληλοσεβασμό. Για αυτό λοιπόν  το πραγματικό μήνυμα της  γιορτής των Χριστουγέννων, είναι  το μήνυμα της ΕΛΠΙΔΑΣ.  Τα Χριστούγεννα είναι  γιορτή όλων  των ανθρώπων που ελπίζουν. Που θέλουν να ελπίζουν και να αγωνίζονται για τον ανθρωπισμό.

Ο ανθρωπισμός δεν είναι Αγιοσύνη, είναι  μικρά απλά καθημερινά πράγματα. Είναι η διαθεσιμότητα να εξυπηρετούμε  τον διπλανό μας, η τιμιότητα στην συναλλαγή, η γενναιότητα στο  να  προτιμούμε να είμαστε  το ‘κορόιδο’ , εκεί που οι άλλοι φροντίζουν να είναι οι  ‘μάγκες’. Είναι το τίμιο δούνε και λαβείν σε κάθε ανθρώπινη συναλλαγή. Αισχροκέρδεια και πλεονεξία  είναι τα χέρια που στραγγαλίζουν τον ανθρωπισμό. Για αυτό η βιολογική γέννηση  του Χριστού- τα Χριστούγεννα -συμβολοποιούν   ένα ηθικό γίγνεσθαι, μια  προοπτική  ζωής  με νόημα και αξιοπρέπεια. Μας καλούν  σε  επαναπροσδιορισμό νοηματοδότησης της ύπαρξης μας. Μας υπόσχονται  γέννηση/αναγέννηση του  εαυτού μας.  Η γέννηση του Χριστού είναι η δική μας γέννηση, ξανά και ξανά κάθε χρονιά και πάντα, στην διάρκεια της ζωής μας. Καμιά οικονομική κρίση, δεν μπορεί να μας στερήσει αυτό το δώρο, αν δεν το επιτρέψουμε εμείς. Το επιτρέπουμε όμως με την κατήφεια και την παραίτηση.  
Ας είναι λοιπόν τα φετινά Χριστούγεννα, αληθινά Χριστούγεννα, χαρούμενα Χριστούγεννα, καινούργιο ξεκίνημα.. Γιορτή  ΕΛΠΙΔΑΣ. Γέννησης του εαυτού μας, γέννηση μιας   διανθρώπινης σχέσης,  αλαφρωμένης από το έχω κατέχω, στολίζομαι και επιδεικνύω. Μετουσιωμένης στο ζω, αισθάνομαι, αποφασίζω και ενεργώ, σαν  ον ‘κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν.’

Κλεοπάτρα Περισσάκη








































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου