Του κάτω κόσμου τα πουλιά

Καθώς έφτασε ο Σεπτέμβρης και έχουμε χαθεί, νοιώθω πως θα ήθελα να ευχηθώ καλή χρονιά, η καλό χειμώνα.
Προτιμώ το πρώτο .......εξυπακούεται......... Έχουμε ανάγκη από θετική ενέργεια σε αυτή την δύσκολη εποχή.
Δεν κρύβω ότι είμαι επηρεασμένη από την ζωή με τον Καρκίνο και την λεηλασία των χημειοθεραπειών. Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι το φθινόπωρο, είναι η κατάσταση γύρω μου, με τον φόβος για το αύριο, την κατήφεια , την ετερομομφή και τον θυμός. Δεν ξέρουμε που σταματά το χειρότερο. Φυσικά και δεν φταίμε. Όμως δεν μπορεί να προσδοκούμε τον ‘από μηχανής θεό’. Η δεινή πραγματικότητα δεν αλλάζει έτσι. Αλλάζει μόνο με βαθύτερες προσωπικές αλλαγές και κοινωνικές αντιλήψεις ορθολογισμού και δικαιοσύνης. Όχι με εμμονές σε νευρωτικούς μηχανισμούς προσδοκίας μαγικών λύσεων.
Ο τρόπος διαχείρισης μιας κρίσης ανεξάρτητα αν είναι κοινωνική η προσωπική- συνήθως είναι συνδυασμός και των δυο –απαιτεί τον αναγκαίο ηρωισμό για να ξεφύγουμε από την παγίδα του ανθρωποκεντρικού/εγωκεντρικού μοντέλου σκέψης και συναισθηματικής αντίδρασης.
Πρέπει να πω ότι κατέληξα στο συμπέρασμα αυτό ακούγοντας ξανά -μετά από χρόνια τους- στίχους του Μ.Ελευθερίου: ‘Του κάτω κόσμου τα πουλιά’.

Όταν μελοποιήθηκαν και ακούσθηκαν οι στίχοι ήταν η εποχή της χούντας. Τώρα ; Εποχή της κρίσης. Επικυριαρχία του Δ.Ν.Τ;

Με άγγιξαν και προσωπικά- κατανοώ, πως ο καρκίνος και εγώ είμαστε πάντα μαζί, στο σχέδιο του γονιδίωματος μου, στον κώδικα της ζωής μου όπως θα έλεγε ο γνωστός γενετιστής F.S Collins.

Περισσότερο όμως μου έδωσαν την αίσθηση της κοινωνικής διάστασης. Την κρίση που μεταμορφωμένη γυρίζει στην ζωή μας ξανά και ξανά και πάλι ξανά. Με παρέπεμψε στον Σεφέρη. …..Ὅπου καὶ νὰ ταξιδέψω ἡ Ἑλλάδα μὲ πληγώνει
……τὸ καράβι ποὺ ταξιδεύει τὸ λένε ΑΓΩΝΙΑ 937.

Πως να το πούμε το καράβι τώρα, ΑΓΩΝΙΑ 2010; Του κάτω κόσμου τα πουλιά; Φαρμακωμένο καιρό; ΚΟΛΑΣΗ;

Στην κόλαση βέβαια δεν αναφέρονται πουλιά. Όμως ο έκτος άθλος του Ηρακλή ήταν να εξολοθρεύσει τις στυμφαλίδες όρνιθες, ( ανθρωποφάγα πουλιά). Στον Προμηθέα Δεσμώτη ,τα σπλάχνα του κατατρώγονται από πουλί. Ο πυρήνας του έργου του Αισχύλου έχει σαν θέμα τον ασταμάτητο αγώνα κατά της καταπιεστικής δύναμης της εξουσίας.( τον Δία).
Το δεκατρία επίσης είναι "κακός" αριθμό σε πολλούς πολιτισμούς. Ίσως επειδή είναι μία μονάδα πάνω απ' το δώδεκα το οποίο είναι δημοφιλές. Αλλά και γιατί μία ομάδα δεκατριών αντικειμένων διαιρούμενη στα δύο, στα τρία, στα τέσσερα ή στα έξι, ένα αντικείμενο πάντα περισσεύει. Το «κακό»!
Σύμφωνα με την θρησκεία μας στο μυστικό δείπνο συμμετείχαν 12 μαθητές και ο 13ος συνδαιτυμόνας ήταν ο Ιησούς.
Το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης αναφέρεται στο θηρίο και τον Αντίχριστο, δημιουργήματα του Διαβόλου.
Στα ταρώ ο αριθμός 13 φιγουράρει στην πιο κακότυχη κάρτα , τον θάνατο.
O αριθμός 13 εμφανίζεται επανειλημμένα μέσα από διάφορα σύμβολα πάνω στη μεγάλη Σφραγίδα των HΠA!!!!!!

‘Η νύφη που ξαγρυπνά μες τα μαλάματα’, δεν θα μπορούσε παρά να είναι η εξέγερση , ο γάμος με την πάλη , την πάλη για την ελευθερία.
‘κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά’ . Το λημέρι δεν μπορεί παρά να είναι η απρόσιτη και απόρθητη ορεινή περιοχή που ζούσαν οι λαϊκοί ήρωες ‘κλέφτες και ‘αρματολοί’. Το πολύτιμο κομμάτι του ψυχισμού μας που τίποτα και κανείς δεν πρέπει να αλώσει.
‘θα σβήσει κάποτε στο σπίτι το καντήλι’ είναι η ώρα της μεγάλης μοναξιάς του μεγάλου αποχωρισμού, η αποκοπή του ομφάλιου λώρου από κάθε συναισθηματική προσδοκία από τον άλλο. Το τίποτα σε αυτό που αποτελούσε το γνώριμο παρελθόν. Η ώρα της απόλυτης ‘Θεϊκής’ αυτονομίας. Πικρό το τίμημα………
‘….και σε φτάνουν στα μισά’ το σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή ο εχθρός θα επιτεθεί με την μια η την άλλη μορφή . Το αναπόφευκτο..... Και τότε η πάλη πρέπει να δοθεί. Οι στίχοι μας παραπέμπουν σε αινιγματικές εικόνες, που κινητοποιούν ακραία το συναίσθημα και την φαντασία να κινείται από τον κάτω κόσμο, ως το κρεβάτι της νύφης. Προφανώς υπαινίσσεται την Λιβιδινική ( ψυχική) μας ενέργεια . Τα δυο βασικά ένστικτα που διέκρινε ο Freud :έρως = ζωή / θάνατος= καταστροφή .....

Εν τέλει μόνο ο ‘έρως’ με άλλα λόγια η αγάπη για μια θετικά νοηματοδοτημένη ζωή μπορεί να μας βοηθήσει στην μάχη με του κάτω κόσμου τα πουλιά. Καλή ακρόαση.

Κλεοπάτρα Περισσάκη


Του κάτω κόσμου τα πουλιά

Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύει
μες τα στενά του κάτω κόσμου να σε βρει
και δεκατρείς αιώνες άνεργος γυρεύει
την κιβωτό σου και το αίμα να σου πιει

Σε καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες
μες τα μαλάματα μια νύφη ξαγρυπνά
κι έχει στ' αυτιά της κρεμασμένες τις Κυκλάδες
κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά

Κρυφά τα λόγια τα πικρά μες το κοχύλι
κρυφά της θάλασσας τα μάγια στο βοριά
θα σβήσει κάποτε στο σπίτι το καντήλι
και μήτε πόρτα θα 'βρεις μήτε κλειδαριά

Του κάτω κόσμου τα πουλιά και τα παγώνια
με φως και νύχτα σου κεντούν μια φορεσιά
άνθρωποι τρίζουν κι ακονίζουν τα σαγόνια
πηδούν και τρέχουν και σε φτάνουν στα μισά