Διπλός καρκίνος ( προσωπικό)

Η ταυτόχρονη  παρουσία δύο διαφορετικών καρκίνων στον ίδιο άνθρωπο, ευτυχώς δεν είναι συχνή, αλλά συμβαίνει. Είναι και αυτό μια παράξενη  σπάνια σύμπτωση ατυχίας που μπορεί να διαλέξει  έναν  άνθρωπο και όχι ένα άλλο.
Ο καρκίνος βέβαια  είναι συνήθως  ένα από τα πολλά μυστήρια της γενετικής μας δομής , του γονιδιώματος μας. Οι δύο, η και περισσότεροι  είναι  σχετικά ανεξιχνίαστη βιολογική πρόκληση για τους επιστήμονες του κλάδου . Για τα δικά μας -τα απλοϊκά ως προς την γενετική- μυαλά είναι μια   Καρμική βιολογική προεξόφληση, συνήθως μια πορεία σε δοκιμασίες.
Πάσχω από διπλό καρκίνο. Του μαστού και της ωοθήκης. Ο πρώτος διαγνώσθηκε πριν από 23 μήνες, ο δεύτερος πριν από ένα μήνα. Βέβαια στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε ποιος είναι ο πρώτος και ποιος ο δεύτερος. Μάλλον είναι συνομήλικοι, ίδιο στάδιο προχωρημένο. Είναι γνωστό ότι ο καρκίνος της ωοθήκης ‘ ξεγελά’ είναι ο σιωπηλός δολοφόνος. Ο καρκίνος του μαστού δείχνει το πρόσωπο του πιο εύκολα.
Είναι η αλήθεια πως σαν άνθρωπος παρουσιάζω ‘εκπλήξεις’. Όλες οι αρρώστιες που πέρασα στην ζωή μου παρουσίαζαν ατυπίες.  Είλκυα πάντα απρόβλεπτες καταστάσεις. Για παράδειγμα έχω καταπλακωθεί τρεις φορές από δένδρο. Και τις τρεις φορές απεγκλωβίσθηκα από την Πυροσβεστική υπηρεσία χωρίς αμυχή, μέσα από το καταστραμμένο κάθε φορά αυτοκίνητο.  
Έτσι λοιπόν όταν ξεκίνησα  επειγόντως για το Νοσοκομείο με συμπτώματα ειλεού, μισοήξερα πως κάτι πολύ άσχημο μου συνέβαινε. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα σκεφτεί τον άλλο καρκίνο, πίστευα ότι είχα μεταστάσεις από τον γνωστό του μαστού.


Ψυχίατρος είμαι όχι Ογκολόγος. Πρωτίστως  είμαι η άρρωστη, κάλο θα ήταν να μην έψαχνα τόσο πολύ. Όμως η ψυχαναγκαστικότητα του χαρακτήρα μου με ωθεί να σερφάρω συνέχεια στο διαδίκτυο και να θέλω να είμαι πλήρως ενημερωμένη και συμμετοχική-στο βαθμό που επιτρέπεται- στις αποφάσεις. Ευτυχώς ο γιατρός μου και η διεπιστημονική του ομάδα, έχουν αποδεχθεί την ‘διαστροφή’μου αυτή. Είναι κάτι που με βοηθά αφάνταστα, γιατί έτσι λεηλατημένη βιολογικά από τον διπλό καρκίνο, έχω ανάγκη για δικαίωμα άποψης και λόγου. Είναι μια αντιρρόπιση σε αυτό που λέμε διαχείριση ζωής. Οι γιατροί μου το γνωρίζουν αυτό και δείχνουν  μεγάλη κατανόηση.
Όταν λοιπόν με ενημέρωσαν απερίφραστα και με σαφήνεια για τον άλλο καρκίνο- ήταν δύσκολη ώρα, φαρμακωμένη ώρα. Σαν μια τεράστια νυχτερίδα να άπλωσε την φτερούγα της πάνω μας. Ήθελα να  έλεγα στο γιατρό μου …’δεν πειράζει ..ο βρεμένος την βροχή δεν την φοβάται’ . Αλλά το βρήκα ανάρμοστο και έμεινα σιωπηλή. Είχα ήδη περάσει ένα βαρύ χειρουργείο, που με έκανε πολύ αδύναμη και το χειρότερο απ όλα ναρκισσιστικά ευάλωτη. Ένοιωθα πως βουτούσα σε μηχανισμούς αποσύνδεση- το συνηθίζω αυτό- αλλά ήθελα να το αποφύγω.  
 Η σκέψη μου πέταξε με πίκρα στο πόσο ανέμελα λέμε είναι το DNA μας. Αλλά στην  τι πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουμε τι  εννοούμε με αυτό. Μετά σκέφτηκα τον γνωστό γενετιστή F.S. Collins, μελετητή του DNA και των ανωμαλιών του. Πόση αλήθεια, πόση  σεμνότητα, πόσο μεγαλείο ψυχής  ‘μαρτυρεί’ μέσα από το βιβλίο του ‘η Γλώσσα του Θεού’. Το θαύμα του ανθρώπινου οργανισμού, το θαύμα του κώδικα ζωής. Την δική του φιλοσοφία συμφιλίωσης Λογικής και Πίστης, συμφιλίωσης Επιστήμης και Θεού.  Βρήκα την άγκυρα μου.
Πολλά πράγματα μας ξεπερνούν, γιατί είναι πέρα από την γνώση μας πέρα από την κατανόηση μας. Και εγώ είμαι ένας μέσος άνθρωπος. Μου έπεφτε πολύ. Ίσως για αυτό αρπάχτηκα από ένα  τόσο διακεκριμένο επιστήμονα γενετιστή – στοχαστή. Από Ογκολόγο έτσι και αλλιώς ήμουν καλυμμένη και το ήξερα. Όμως δεν έφτανε ο Ογκολόγος, χρειαζόμουν και τον στοχαστή. Βοήθεια για την  αναπροσαρμογή του  φιλοσοφικού πλαισίου, που θα μου έδειχνε τον τρόπο για να   μπορέσω να διαχειρισθώ την καινούργια κρίση που με έπληττε άμεσα. Τον διπλό καρκίνο. Το δις εις θάνατον.
Τις επόμενες μέρες μου ήταν  πιο ανώδυνο. Διαβάσω λίγο παραπάνω για το DNA . Τις βλάβες  στις δέσμες της διπλής έλικας  του.  Τις απαραίτητες  επανορθωτικές επισκευές που μπορεί να κάνει μια  πολύπλοκη πρωτεΐνη που λέγεται BRCA1 .Πως  αν αυτό δεν συμβεί τότε  τα κύτταρα του οργανισμού  μετατρέπονται σε δολοφόνους για τα υγιή. Και ο καρκινοπαθής  αργοπεθαίνει σε ένα βιολογικό εμφύλιο σπαραγμό. Ήταν σαν να διάβαζα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας. Λίγα κατάλαβα  όμως ηταν πίστωση χρόνου, χρόνος ανακωχής.
Δεν βρήκα αξιόλογη βιβλιογραφία για διπλούς η πολλαπλούς καρκίνους. Ωστόσο για τον Γυναικολογικό καρκίνο, Μαστού και ωοθήκης. υπάρχει αρκετή. ( κυρίως Αγγλόγλωσση  βιβλιογραφία) . Ομως δεν νοιώθω να χρειάζομαι άλλη βιολογική  γνώση.
Αυτό που σίγουρα χρειάζομαι είναι η βεβαιότητα του ότι  μπορώ να διατηρώ την δική μου βούληση, πάνω στη δική μου ζωή,  μου ανεξάρτητα του πόσο τραυματισμένη η σύντομη μπορεί να είναι.

Γιατί ΝΑΙ το  DNA  προεξοφλεί πολλά στην ζωή μας, αλλά όχι όλα. Η ελεύθερη βούληση μπορεί να έχει τον τελευταίο λόγο. Ζούμε στην εποχή ‘ που τα κβαντικά άλματα στον χρόνο γίνονται αποδεκτά’.
Το πεδίο της Κβαντομηχανικής ‘υπόσχεται’ πως κάποια από τα πιο τρελά όνειρα μας μπορούν να πραγματοποιηθούν σε αυτό το παράξενο Σύμπαν.  Η επιλογή εξαρτάται από εμάς, επιλογή αισιοδοξίας και ελπίδας,  η επιλογή μιζέριας και μεμψιμοιρίας.Προτιμώ την ελπίδα και το όνειρο. Προτιμώ να πιστεύω πως η φράση ‘ Διακτίνισε με’ μπορεί να κρύβει κάποια αλήθεια.

Κλεοπάτρα Περισσάκη