‘Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα’.

‘Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα’.

Στην εποχή που η τεχνοκρατία, η ψηφιακή ‘πραγματικότητα’ και η αναπτυσσόμενη εμβιομηχανική προγραμματίζουν το μυαλό μας, ναρκώνουν τις αισθήσεις μας, ένα ποίημα όπως το ‘επέστρεφε’ του Καβάφη είναι ελπίδα. Γιατί ελπίδα, είναι η επιθυμία. Κάθε ‘επιθυμία παληά που ξαναπερνά στο αίμα’
Ας φαίνεται το ποίημα αυτό - σαν πρώτη εντύπωση - μοναχικό, πένθιμο, απελπισμένο. Ας μας προκαλεί στην εκλογίκευση του ‘δεν με αφορά’. Στην πραγματικότητα μας αφορά και μάλιστα πολύ. Ποιος από εμάς –άλλος λίγο άλλος πολύ- δεν έχει τον φόβο των γερατειών, η την ομοφοβία. Ποιος θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι δεν είναι καθόλου κομφορμιστής. Να αποκλείσει τα πολλά, που μπορεί να τον στοιχειώνουν .Που αποτρέπουν μια δεύτερη ανάγνωση του ποιήματος. Είναι ευκολότερο να χαρακτηρισθεί ομοφιλικό και μάλιστα με κάποια συγκατάβαση…………..Μόνο και μόνο γιατί κάποιοι από εμάς, πολλοί από εμάς, δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας την συγκίνηση της δεύτερης ανάγνωσης. Φοβόμαστε να αναγνωρίσουμε την επιθυμία. Τις συναρπαστικές διαδρομές της στο σώμα μας που κινδυνεύει να το καταντήσει μούμια, συντηρημένο αλλά νεκρό .Χωρίς αισθήσεις. Στο 2010 οι αισθήσεις και μάλιστα οι αγαπημένες μπορεί να φαίνονται ‘ αναχρονιστικές’, μας κάνουν ευάλωτους……

Το sex θεωρείται ακίνδυνο γιατί δεν του αναγνωρίζεται ‘η αγαπημένη αίσθηση’ . Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει το ‘επέστρεφε’. Η μνήμη γίνεται αισθησιακή-Λιβιδινική αμνησία. Σβήνει την χαρτογράφηση των ερωτικών μονοπατιών της καρδιάς, πάνω στο ζωντανό σώμα . Ο σεξουαλικός σύντροφος στην ουσία μπορεί να είναι απόρθητους ψυχικά ….. Ο ερωτικός όχι.Ο ερωτισμός είναι ευρύτερος του sex. Είναι η ίδια η ζωή ,είναι ο ίδιος ο θάνατος .Είναι τα δυο βασικά ένστικτα που διέκρινε ο Freud ,( ζωής – ερωτικό και θανάτου – καταστροφής) από τα οποία προέρχεται η Ψυχική ενέργεια . Ότι είμαστε, ότι έχουμε, ότι μπορούμε να δώσουμε η να πάρουμε. Ότι επενδύουμε σε εμάς και του άλλους. Ο ερωτισμός εμπερικλείει αίσθηση, επιθυμία, αγάπη και κυρίως παράδοση ‘επέστρεφε και παίρνε με’. Βιώνεται πέρα από ηλικία, φύλο, προσανατολισμό, παρουσία η απουσία ερωτικού συντρόφου. Ο σύντροφος είναι πάντα εκεί, δερματοστιξία σε ένα σώμα που αισθάνεται ,θυμάται , ζητά και ονειρεύεται. ‘Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα’.

Είναι ο παράδεισος που δεν χάθηκε ποτέ που μας περιμένει πάντα:

‘όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,

κ’ επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα’

Από εμάς εξαρτάται………

Κλεοπάτρα Περισσάκη

Επέστρεφε

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,

αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με --

όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,

κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα•

όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,

κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,

όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται....

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης