Είναι η φαντασία μας, είναι οι ψυχολογικές μας ανάγκες , οι αναπόφευκτες αρνήσεις και οι αναγκαιότητες μια απαγορευτικής και στερητικής πραγματικότητας που μας ναυτολογούν στο ατομικό ταξίδι της ζωής μας. Και είναι αυτή η ανεκπλήρωτη επιθυμία της ευτυχίας που μας σπρώχνει στην αναζήτηση υποκατάστατων της. Είμαστε οι ναυτικοί και η γάτα υποκαθιστά ότι πιο πολύ λαχταρούμε αλλά δεν μπορούμε να έχουμε . Μας ανακουφίζει αλλά στην πραγματικότητα είναι η ζωντανή απόδειξη της στέρησης και στην ουσία την μισούμε για αυτό.
Από την στιγμή που δεν μπορούμε να διαχειρισθούμε τη ανάγκη με την αρχή της πραγματικότητας η εξάρτηση από την γάτα γίνεται εξοντωτική. Θανάσιμη ψυχολογική αναμέτρηση. Ελευθερία/ εξάρτηση.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο μαύρος θάνατος είναι η Πανώλη . Τόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει η γάτα που πάνω της επενδύσαμε τόσα. Τόσο επικίνδυνη είναι η ‘αγάπη’ μας, από φόβο για κάτι πιο ταιριαστό σε μας , η από κομφορμισμό, η χειρότερα από αδυναμία αντιμετώπισης της πραγματικότητας.
Σε τελευταία ανάλυση η γάτα είναι αυτό που είναι όχι αυτό που την κάνουν οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας.
Πάντα εκπληκτικός ο Καββαδίας.
Κλεοπάτρα Περισσάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου